آیین نامه چگونگی ایجاد مناطق ویژه اقتصادی

شماره26731/ت50411ک                                                             11/3/1393

دبیرخانه شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و ویژه اقتصادی

وزیران عضو شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و ویژه اقتصادی در جلسه 20/12/1392 به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با رعایت تصویب‌نامه شماره 113200/ت49516هـ مورخ 5/6/1392 آیین‌نامه چگونگی ایجاد مناطق ویژه اقتصادی را به شرح زیر تصویب کردند:

آیین‌نامه چگونگی ایجاد مناطق ویژه اقتصادی

ماده1ـ در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح بکار می‌روند:

الف ـ شورا: شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و ویژه اقتصادی

ب ـ منطقه: هر یک از مناطق ویژه اقتصادی که به موجب قانون تأسیس‌شده و یا می‌شود.

ج ـ دبیرخانه: دبیرخانه شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و ویژه اقتصادی

د ـ متقاضی: شخص حقوقی دولتی یا غیردولتی که ایجاد منطقه را درخواست می‌نماید.

هـ ـ طرح توجیهی (مطالعات اولیه): شامل مطالعات پایه مبتنی بر مزیت‌های اقتصادی، تاریخی و فرهنگی به همراه برآورد هزینه‌های راه‌اندازی و نحوه تأمین منابع مالی مورد نیاز به همراه برنامه زمان‌بندی و تأثیر عملکرد منطقه بر اقتصاد محلی و ملی با توجه به بازار کشورهای هدف برای تهیه مواد اولیه و صادرات کالاهای ساخته شده و تأثیر آن بر شاخص‌ها و استانداردهای فرهنگی، اجتماعی و زیست محیطی.

و ـ طرح جامع: طرح بلند مدتی که در آن ضوابط و مقررات مربوط به نحوه استفاده از اراضی و منطقه‌بندی مربوط به حوزه‌های مسکونی، فرهنگی، آموزشی، صنعتی، بازرگانی، اداری و کشاورزی و تأسیسات و تجهیزات و تسهیلات شهری و نیازمندی‌های عمومی منطقه، خطوط کلی ارتباطی و فرودگاه‌ها و بنادر و سطح لازم برای ایجاد تأسیسات و تجهیزات و تسهیلات عمومی مناطق، نوسازی، بهسازی و اولویت‌های مربوط به آنها و حفظ بنا و نماهای تاریخی و مناظر طبیعی، تبیین می‌شود. این طرح در تطبیق با طرح‌های ناحیه‌ای و منطقه‌ای مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری تهیه می‌شود.

زـ زیرساخت‌ها: مجموع امکانات و پیش نیازهای ضروری و لازم جهت ایجاد و تأسیس منطقه متناسب با موقعیت جغرافیایی محدوده مورد نظر در بخش‌های حمل و نقل (هوایی، زمینی و دریایی)، انرژی و ارتباطات و فناوری اطلاعات

ح ـ محدوده منطقه: محدوده جغرافیایی که تحت حاکمیت قوانین و مقررات منطقه قرار می‌گیرد.

ماده2ـ فرآیند بررسی هر منطقه شامل مراحل و تشریفات زیر می‌باشد:

الف ـ ارائه طرح توجیهی به همراه نقشه جانمایی و سایر اسناد و مدارک مربوط توسط متقاضی به دبیرخانه.

ب ـ ارائه موافقت بدون قید و شرط دستگاه‌های اجرایی تأمین‌کننده خدمات زیرساختی و سایر مراجع ذی‌ربط قانونی.

ج ـ بررسی مدارک و طرح توجیهی ارائه شده توسط دبیرخانه

د ـ ارائه گزارش نهایی ارزیابی ایجاد منطقه به دبیرشورا

هـ ـ طرح ایجاد منطقه در شورا بر حسب تصمیم دبیر شورا

ماده3ـ همزمان با ارائه پیشنهاد برای بررسی امکان ایجاد یک منطقه جدید، لازم است سازمان مسؤول پیشنهادی، معرفی و در اجرای ماده (19) آیین‌نامه اجرایی قانون تشکیل و اداره مناطق ویژه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران موضوع تصویب‌نامه شماره 34186/ت35361ک مورخ 6/3/1386 به صورت رسمی متعهد به موارد زیر شود:

الف ـ ارائه گزارش توجیهی

ب ـ تهیه طرح جامع منطقه ظرف یک سال پس از ابلاغ مصوبه شورا.

ج ـ ارائه اسناد مالی معتبر دال بر توانمندی مالی متقاضی (توانایی لازم برای تأمین اعتبار حداقل یک سوم هزینه‌های ایجاد زیر ساخت) و ارائه سوابق کاری دال بر توانمندی اجرایی و مدیریتی

د ـ آماده‌سازی و ایجاد کامل زیرساخت‌ها در بیست درصد از کل محدوده مصوب در دو سال اول فعالیت

هـ ـ گزارش عملکرد منطقه در محدوده مصوب پس از یک سال توسط سازمان مسؤول و بررسی آن توسط دبیرخانه با هدف چگونگی تداوم کار

و ـ ارائه گزارش ماهانه پیشرفت کار آماده سازی از آغاز مرحله حصار (فنس) کشی محدوده تا مرحله نهایی آماده‌سازی

ز ـ ایجاد مراکز خدمات پشتیبانی پس از تصویب منطقه

ح ـ نظر مساعد استانداری و تعهد برای حمایت از منطقه

ماده4ـ جانمایی اراضی محدوده منطقه باید به نحوی باشد تا با توجه به اسناد بالادستی و اهداف تأسیس منطقه، شرایط طبیعی و امکانات بالقوه و بالفعل مورد نیاز را دارا باشد.

تبصره1ـ ارائه اسناد و مستندات از سوی سازمان مسؤول غیردولتی مبتنی بر اثبات مالکیت یا تصرف اراضی محدوده پیشنهادی، طبق تبصره (2) ماده (3) قانون تشکیل و اداره مناطق ویژه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران ـ مصوب 1384 ـ ضروری است.

تبصره2ـ حداقل میزان مساحت مورد نیاز با توجه به طرح توجیهی و کاربری اراضی تعیین خواهد شد.

ماده 5 ـ مدارک و مستندات مورد نیاز به شرح زیر است:

1ـ نام منطقه و نقشه جانمایی (کاداستر) محدوده پیشنهادی و موقعیت جغرافیایی (جهات چهارگانه و موقعیت نسبت به شهرهای اطراف و غیره) و نوع و حدود فعالیت مجاز (طبق مفاد تبصره(1) ماده (1) قانون تشکیل و اداره مناطق ویژه اقتصادی)

2ـ پذیرش رسمی سازمان مسؤول توسط شخص حقوقی متقاضی و ارائه اساسنامه (ترجیحاً بخش خصوصی توانمند به لحاظ مالی، فنی و تخصصی با ارائه سوابق کاری، ارائه گردش مالی و مستندات قابل قبول مبنی بر دارا بودن سرمایه‌ای دست کم معادل یک سوم هزینه‌های لازم برای ایجاد زیرساخت‌ها در محدوده مورد نظر)

3ـ شبکه‌های زیربنایی (موافقت رسمی نهادها و سازمان‌های محلی با تأمین خدمات مورد نیاز منطقه به شرح زیر):

الف ـ موافقت صریح و غیرمشروط شرکت آب و فاضلاب استان یا منطقه ذی‌ربط با تأمین آب

ب ـ موافقت صریح و غیرمشروط شرکت توزیع برق استان یا منطقه ذی‌ربط با تأمین برق

ج ـ موافقت صریح و غیر مشروط شرکت مخابرات استان ذی‌ربط با تأمین زیر ساخت‌های مورد نیاز ارتباطات و فناوری اطلاعات

د ـ موافقت صریح و غیرمشروط اداره کل راه و شهرسازی استان ذی‌ربط با تأمین زیرساخت‌های مواصلاتی (زمینی، دریایی و هوایی) حسب مورد.

هـ ـ موافقت صریح و غیرمشروط وزارت نفت (واحدهای تابع) با تأمین انرژی.

4ـ ارائه اسناد و مدارک مثبته مبنی بر تملک (یا واگذاری رسمی دستگاه‌های دولتی ذی‌ربط) و تصرف اراضی واقع در محدوده منطقه ویژه مورد نظر برای سازمان مسؤول غیردولتی و موافقت رسمی دستگاه‌های ذی‌ربط مبنی بر واگذاری اراضی به سازمان مسؤول دولتی

5 ـ نظر مساعد ستاد کل نیروهای مسلح

6 ـ موافقت گمرک با استقرار واحد گمرک در منطقه

تبصره1ـ چنانچه مدارک و مستندات درخواستی ناقص، مبهم و فاقد اطلاعات ضروری باشد، مهلتی جهت رفع نقص به متقاضی داده خواهد شد. چنانچه متقاضی ظرف مهلت مقرر جهت رفع نقص اقدام ننماید، بررسی درخواست ایشان از دستور کار دبیرخانه خارج خواهد شد.

تبصره2ـ پس از ابلاغ مصوبه مربوط به تعیین محدوده، سازمان مسؤول و گ ر ایش اقتصادی، متناسب با ایجاد زیرساخت، پروانه بهره‌برداری از سوی دبیرخانه صادر خواهد شد.

این تصویب‌نامه در تاریخ 10/3/1393 به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.

معاون اول رئیس‎جمهور ـ اسحاق جهانگیری