رأی شماره739 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، موضوع احتساب مدت فاصله خدمتی به عنوان سابقه تا زمان اشتغال فارغ‌التحصیلان متعهد به خدمت در آموزش و پرورش
شماره هـ/92/896 28/11/1392
تاریخ دادنامه : 30/10/1392 شماره دادنامه: 739 کلاسه پرونده : 92/896
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: خانم فرزانه نصرآزادانی
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
گردش کار: خانم فرزانه نصرآزادانی به موجب درخواستی به دیوان عدالت اداری اعلام کرده است که:
اینجانب فرزانه نصر دبیر شیمی استخدامی در سال 1370 با توجه به این که در شهریور 1368 فارغ‌التحصیل شده‌ام و در ضمن تحصیل تعهد دبیری داده‌ام (دبیر شیمی قبول شده‌ام) و متعهد خدمت در آموزش و پرورش بوده‌ام و در طی دو سال که بیکار بوده و فاصله خدمتی داشته‌ام امکان استخدام در هیچ اداره‌ای را نداشته چون به آموزش و پرورش تعهد داده بودم. نامه‌ای به دیوان عدالت اداری در سال 1390 ارسال کرده ام تحت عنوان احتساب فاصله خدمت به عنوان سابقه کار اما جواب رسیدگی منفی بوده از طرف شعبه 4 دیوان عدالت اداری در صورتی که همکاران اینجانب با همین موقعیت توانسته‌اند فاصله خدمتی را به عنوان سابقه کار احتساب کنند از شما تقاضامند هستم طبق ماده 43 قانون دیوان اعلام تعارض آراء در رأی صادر شده تجدیدنظر فرمایید قبلاً از همکاری شما کمال تشکر را دارم.
گردش کار پرونده‌ها و مشروح آراء به قرار زیراست:
الف: شعبه اول دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 1/89/31 با موضوع دادخواست خانم مرضیه گلابدار به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان اصفهان و به خواسته احتساب فاصله خدمتی به عنوان سابقه کار (مدت زمان 3 سال از تاریخ فارغ‌التحصیلی تا استخدام) به موجب دادنامه شماره 705ـ 29/3/1389، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
در خصوص دادخواست خانم مرضیه گلابدار به طرفیت آموزش و پرورش استان اصفهان مبنی بر این که از فارغ‌التحصیلان متعهدان خدمت است که بعد از فراغت از تحصیل برای مدتی بلاتکلیف می‌ماند و سپس استخدام می‌شود و نامبرده تعهد خدمت دبیری داشته است، لذا تقاضا دارد مدت مذکور به عنوان سابقه محسوب شود که با التفات به محتویات پرونده و پاسخ واصل شده نظر به این که مطابق ماده 6 قانون متعهدان خدمت به وزارت آموزش و پرورش مصوب 1369 دانشجویان متعهد خدمت از آغاز تحصیل در استخدام آزمایشی وزارت مذکور قرار می‌گیرند و برابر رأی شماره 33ـ37ـ 13/4/1376 و 127ـ 21/6/1377 هیأت عمومی دیوان عدم استخدام قانونی نبوده و بلاتکلیف مانده برخلاف تعهدات است و آراء وحدت رویه شماره 654 ـ 6/8/1386 و 153ـ 12/3/1387 هیأت عمومی نیز بر این امر دلالت دارد و با عنایت به این که اداره طرف شکایت منکر متعهد خدمت بودن شاکی نشده است. بنابراین خواسته موجه است و با وارد دانستن شکایت شاکی به الزام به احتساب مدت فاصله خدمتی به عنوان سابقه و پرداخت حقوق حکم صادر می‌شود. رأی دیوان قطعی است.
ب: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900088625 باموضوع دادخواست خانم فرزانه نصرآزادانی به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان اصفهان و به خواسته احتساب فاصله خدمتی به عنوان سابقه کار (مدت زمان 2 سال از تاریخ فارغ‌التحصیلی تا استخدام) به موجب دادنامه شماره 9009970900203174ـ 13/10/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
در خصوص دادخواست شاکی به طرفیت خوانده به خواسته فوق الذکر با این توضیح که اظهار داشته است در سال تحصیلی 1369ـ 1368 در رشته دبیری شیمی فارغ‌التحصیل شده و تعهد دبیری داده‌ام ولی دو سال بلاتکلیف ماندم با توجه به مندرجات اوراق پرونده و مدرک فارغ‌التحصیلی شاکی صرف نظر از لایحه طرف شکایت به شماره فوق، نظر به این که شاکی از شمول قانون متعهدان خدمت به آموزش و پرورش مصوب سال 1369 مجلس شورای اسلامی به طوری که از بدو تحصیل به استخدام آموزش و پرورش درآمده باشند خارج است. علی هذا الزام قانونی بر اجابت خواسته وجود ندارد، شکایت غیر وارد تشخیص و به استناد مواد 7 و 48 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 به رد دادخواست حکم صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می کند.
رأی هیأت عمومی
اولاً: تعارض در آراء محرز است.
ثانیاً: نظر به این که قانون متعهدین خدمت به وزارت آموزش و پرورش ، در سال 1369 به تصویب مقنن رسیده است و شکات پرونده‌های موضوع تعارض، پیش از تصویب قانون مذکور در رشته دبیری فارغ‌التحصیل شده‌اند ومشمول احکام قانون یاد شده نبوده‌اند، بنابراین اعمال این قانون و احتساب فاصله خدمتی میان فارغ‌التحصیلی تا اشتغال به عنوان سابقه خدمت دولتی در مورد آنان وجاهت قانونی ندارد و رأی شعبه چهارم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 9009970900403174ـ 13/10/1390 که با همین استدلال به رد شکایت صادر شده است، صحیح و موافق مقررات تشخیص می‌شود. این رأی به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392، برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در مـوارد مشابه لازم‌الاتباع است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضایی دیوان عدالت اداری ـ علی مبشری
|