رأی شماره 944 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع عدم پرداخت پاداش مناطق محروم به کارکنان شهرداریها که درشهر خدمت می‌کنند
شماره هـ/90/1227 23/1/1393
تاریخ دادنامه : 5/12/1392 شماره دادنامه: 944 کلاسه پرونده : 90/1227
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی : آقای فضیل خنیا
موضوع شکایت و خواسته : اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
گردش کار : آقای فضیل خنیا به موجب لایحه‌ای که به شماره5801450 ـ 15/11/1390 ثبت دفتر اندیکاتور هیأت عمومی دیوان عدالت اداری شده اعلام کرده است که:
احتراماً، این جانب فضیل خنیا شاکی پرونده به شماره 8909980900017220 به خواسـته مطالبه پاداش مـناطق محروم و دورافتـاده به طرفیت شهرداری چرام به استحضار می‌رساند:
لازم به توضیح است که اینجانب و تعدادی از دوستان به موجب انتقال به مناطق محـروم جهت مطالبه پاداش مناطق محروم در دیوان عدالت اداری طرح دعوا کردم که در این خصوص شعبه 29 دیوان عدالت اداری مبادرت به صدور دادنامه شماره 9009970902901588ـ 15/6/1390 کرد که به موجب آن شکایت بنده وارد تشخیص داده نشد که این رأی با آراء شماره دادنامه 9009970902700674ـ 29/4/1390 صادر شده از شعبه 27 و دادنامه شماره 360ـ 9/2/1387 صادر شده از شعبه 10 دیوان و دادنامه شماره 783ـ 29/3/1389 صادر شده از شعبه 12 تعارض داشته و حالیه با توجه به این که با وجود وضعیت مشابه آراء صادر شده تعارض دارد، لذا رسیدگی شایسته با توجه به ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری مورد استدعاست. ضمناً ادعای بنده مربوط به قانون پیش از اجرای خدمات کشوری بوده و همه کارمندان اعم از شهرداریها و غیره تابع قانون نظام هماهنگی بوده‌اند (21/10/1368 تا 31/3/1383).
گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:
الف: شعبه بیست و نهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900017220 با موضوع دادخواست آقای فضیل خنیا به طرفیت شهرداری چرام ( کهگیلویه و بویراحمد) و به خواسته مطالبه پاداش مناطق محروم و دورافتاده به موجب دادنامه شماره 9009970902901588ـ 15/6/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
شکایت شاکی به شرح دادخواست و لوایح و محتویات پرونده این است که مطابق جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی و بند 3 تصویب‌نامه شماره 23347/ت215هـ ـ 12/6/1373 و رأی وحدت رویه شماره 83 الی 87 مورخ 25/2/1384 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری استحقاق دریافت سالی یک ماه پاداش خدمت در مناطق محروم را دارد که پاداش سالهای 68 الی 83 خدمت در شهرداری طرف شکایت به وی پرداخت نشده، تقاضای رسیدگی کرده است شهردار طرف شکایت با ارسال لیست پرداختی بابت مرخصی مناطق محروم در سالهای 1369 و 1370 متذکر شده پاداش ایشان پرداخت شده است. نظر به این که ماده یک قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب 1367 صراحت دارد «به منظور جذب و نگهداری نیروی انسانی به مستخدمان مشمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکتهای دولتی که در نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی انجام وظیفه می‌کنند فوق‌العاده به عنوان جذب و نگهداری قابل پرداخت است و همچنین آراء وحدت رویه شماره 83 الی 87 ـ 25/2/1384 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، استنادی شاکی نیز ظهور و دلالت بر استحقاق مستخدمان دولت برای دریافت فوق‌العاده مذکور را دارد و این که بند 3 مصوبه فوق‌الذکر نیز ناظر به مستخدمان شاغل در ادارات و شرکتهای دولتی است و با عنایت به این که شاغلان در شهرداریها مطابق بند ت ماده 2 قانون استخدام کشوری از شمول قانون اخیرالذکر مستثنی هستند بدین ترتیب پرداخت پاداش مذکور ناظر و شامل کارکنان دولت و منصرف از کارمندان شهرداری است. علی‌هذا شکایتمطروح وارد نیست، قرار رد آن صادر می‌شود. رأی دیوان قطعی است.
ب: شعبه دهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 10/87/380 با موضوع دادخواست آقایان کل محمد انوری پور 2ـ محمدعلی روحانی مقدم 3ـ اسحاق تابش 4ـ رزیرتا مرادی 5 ـ خسرو فروزانفر 6 ـ شیرعلی وفانژاد 7ـ بهزاد فلسفی مقدم 8 ـ قلندر پردل 9ـ شرمت طاهرنژاد 10ـ هدایت حکیم‌فر به طرفیت 1ـ استانداری شهرستان کهگیلویه و بویراحمد 2ـ سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و به خواسته پرداختپاداش منـاطق محروم و دورافتاده به موجب دادنامه شماره 360ـ 9/2/1387، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
در خصوص شکایت شاکی به طرفیت اداره آموزش و پرورش مذکور با خواسته فوق‌الذکر با بررسی محتویات پرونده و مدارک ابرازی با استناد به قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب 7/12/1367 مجلس شورای اسلامی و بند 3 مصوبه شماره 23347/ت215ـ 12/6/1376 هیأت وزیران در خصوص جذب و نگهداری نیروی انسانی متخصص و مجرب شاغل در دهستانها، اطلاق قانون و مصوبه موصوف به کلیه مستخدمان رسمی و ثابت و مستنداً به دادنامه‌های شماره 83 الی 87 ـ 25/2/1384 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در مورد مشمولیت بند 3 مصوبه مذکور به مستخدمان رسمی و ثابت اعم از بومی و غیربومی، استحقاق شاکی را بر دریافت پاداش مقرر قانونی محرز دانسته است، با وارد دانستن شکایت به الزام اداره مشتکی‌عنه به اجرای قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و نیز اعمال مصوبات مربوط در مورد شاکی در صورت داوطلب بودن وی به استناد تبصره 44 قانون دیوان عدالت اداری حکم صادر و اعلام می‌کند. رأی دیوان قطعی است.
ج: شعبه بیست و هفتم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900017082 با موضوع دادخواست آقای سیدجهان فتاحیان به طرفیت شهرداری یاسوج و به خواسته مطالبه پاداش مناطق محروم و دورافتاده به موجب دادنامه شماره 9009970902700674ـ 29/4/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
در خصوص شکایت آقای سیدجهان فتاحیان به طرفیت شهرداری یاسوج به خواسته پرداخت پاداش مناطق محروم و دورافتاده با توجه به مفاد و محتویات پرونده و نظر به بند 3 مصوبه شماره 23347/ت8215 ـ12/6/1373 هیأت وزیران و بخشنامه شماره 9/710/100ـ 26/1/1374 وزارت آموزش و پرورش هر سال معادل یک ماه مجموع حقوق و فوق‌العاده شغل به عنوان پاداش مناطق محروم باید پرداخت شود و بر اساس مقررات ماده 41 قانون استخدام کشوری در پایان نیمه اول هر سال به آن دسته از مستخدمان رسمی و ثابت که داوطلبانه در مناطق محروم اشتغال می دارند پرداخت شود و در آن اطلاق دارد مقید به بومی بودن و غیربومی بودن نیست، بنابراین شکایت وارد تشخیص می‌شود و به استناد بخشنامه فوق‌الاشعار و دادنامه شماره‌های 83 الی 87 ـ 25/2/1384 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری و مواد 13 و 7 قانون دیوان عدالت اداری به وارد دانستن شکایت حکم صادر می‌شود. رأی دیوان قطعی است.
د: شعبه دوازدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 12/89/234 با موضوع دادخواست آقای محمدرشید ضرغامی به طرفیت شرکت مخابرات استان کهگیلویه و بویراحمد و به خواسته مطالبه پاداش مناطق محروم و دورافتاده به موجب دادنامه شماره 783ـ29/3/1389، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
در خصوص شکایت آقای محمدرشید ضرغامی به طرفیت شرکت مخابرات استان کهگیلویه و بویراحمد به خواسته الزام شرکت مخابرات استان مبنی بر پرداخت یک ماه پاداش مناطق محروم به کارکنان مشغول به کار به شرح دادخواست و مستندات پیوست نظر به این که برابر دستورالعمل استان کهگیلویه جزء مناطق توسعه‌نیافته تلقی شده است، بنابراین شاکی نیز جزء کارکنان آن استان بوده است و از این جهت شکایت نامبرده محرز و مسلم است. علی‌هذا مستنداً به رأی وحدت رویه شماره 83 الی 87 ـ 25/2/1384 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به وارد دانستن شکایت مشارالیه حکم صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می کند.
رأی هیأت عمومی
اولاً: از حـیث شمول و یا عدم شـمول حکم مقرر در بنـد 3 مصوبـه شماره 23347/ت215هـ ـ12/6/1373 هیأت وزیران بر کارکنان شهرداریها، بین رأی شماره 9009970902700674ـ 29/4/1390 شعبه 27 دیوان عدالت اداری و رأی شماره 9009970902901588ـ 15/6/1390 شعبه 29 دیوان عدالت اداری تعارض محرز تشخیص می‌شود و سایر پرونده‌های مصرح در گردش کار از موضوع تعارض خارج است.
ثانیاً: با توجه به این که مصوبه مذکور دربردارنده مقررات و مزایایی برای جذب و نگهداری نیروی انسانی متخصص و شاغل در دهستانها است و مطابق تعریف ماده 3 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب سال 1362 دهستان از به هم پیوستن چند روستا، مکان ومزرعه همجوار تشکیل می‌شود و شهر جزء عناصر تشکیل‌دهنده دهستان نیست و مصوبه صدرالذکر هیأت وزیران ناظر بر کارکنانی است که در دهستان و عناصر تشکیل‌دهنده آن خدمت می‌کنند و منصرف از کارکنان شهرداری است که در شهر خدمت می‌کنند، بنابراین رأی شعبه29 دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 9009970902901588ـ 15/6/1390 در حدی که منطبق با این استدلال بر رد شکایت صادر شده است صحیح وموافق مقررات تشخیص می‌شود. این رأی به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آئین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدجعفر منتظری
منبع : ر وزنامه رسمی
دیدگاه خودتان را ارسال کنید